بررسی رابطه ساختار فعالیتهای نظارت محیطی با اثربخشی هوش استراتژیک در صنایع غذایی-لبنی استان مازندران

امروزه اغلب اندیشمندان سازمانی بر این باورند که محیط خارجی سازمانها پر آشوب و متلاطم است و پیشرفت های پی در پی در فن آوری، بحران های اقتصادی و سیاسی، مسائل صنعتی و دگرگونی های اجتماعی، جنبه هایی از این دنیای در حال تغییر هستند. سازمان ها برای غلبه بر این عدم اطمینان و پیچیدگی از ابزار هوش استرات ژیک بهره می گیرند. این پژوهش در پی بررسی عوامل موثر بر ایجاد ساختاری اثربخش برای واحد جمع آوری، پردازش، تجزیه و تحلیل و اشاعه دانش مفید به مدیران ارشد (هوش استراتژیک) می باشد. با مطالعه متون مرتبط با فرایند هوش استراتژیک، عوامل ی مانند رسمیت، ارشدیت، تمرکز، جایگاه در سلسله مراتب و سازماندهی شبکه ای فعالیت های نظارت محیطی به عنوان عوامل تاثیر گذار بر اثربخشی ساختار هوش استراتژیک شناخته شده اند. جامعه آماری این پژوهش 65 تن از مدیران ارشد و تصمیم گیرندگان کلیدی صنایع غذایی-لبنی استان مازندران هستند، که در همین راستا پرسشنامه ای برای 55 تن از مدیران به عنوان حجم نمونه به روش تصادفی ساده ارسال گردید و نگرش آن ها را در مورد عوامل موثر بر اثربخشی ساختار هوش استراتژیک جمع آوری شد سپس از طریق آزمون تک متغیره و فریدمن)، اهمیت رابطه عوامل برشمرده در بالا بر t ، های آماری (آزمون همبستگی پیرسون اثربخشی ساختار هوش استراتژیک از نظر مدیران ارشد و تصمیم گیرندگان کلیدی صنایع غذایی -لبنی استان مازندران مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار گرفت. با انجام این پژوهش نتایج ذیل حاصل شد: طبق نظر پاسخ دهندگان بین میزان رسمیت فعالیت های نظارت محیطی با اثربخشی هوش استراتژیک رابطه ای وجود ندارد و بین میزان خبرگی و تجربه سازمان در فعالیت های نظارت محیطی با اثر بخشی هوش استراتژیک نیز رابطه ای وجود ندارد. همچنین میزان تمرکز در فعالیت های نظارت محیطی با اثر بخشی هوش استر اتژیک رابطه ندارد. اما بین جایگاه فعالیت های نظارت محیطی در سلسله مراتب سازمانی با اثر بخشی هوش استراتژیک رابطه معنی داری وجود دارد؛ و نیز بین ساختار شبکه ای ارتباطات در فعالیت های نظارت محیطی با اثر بخشی هوش استراتژیک رابطه معنی داری وجود دارد. واژگان کلیدی : هوش استراتژیک، اثربخشی، نظارت محیطی، سازماندهی، ساختار .